marinheirar - verbo
ma·ri·nhei·rar transitivo; intransitivo
Indicativo |
---|
Presente
| Pretérito imperfeito
| Pretérito perfeito
| Pretérito mais-que-perfeito
| Futuro imperfeito
| Futuro perfeito (condicional)
|
marinheiro marinheiras marinheira marinheiramos marinheirais marinheiram
| marinheirava marinheiravas marinheirava marinheirávamos marinheiráveis marinheiravam
| marinheirei marinheiraste marinheirou marinheiramos / marinheirámos marinheirastes marinheiraram
| marinheirara marinheiraras marinheirara marinheiráramos marinheiráreis marinheiraram
| marinheirarei marinheirarás marinheirará marinheiraremos marinheirareis marinheirarão
| marinheiraria marinheirarias marinheiraria marinheiraríamos marinheiraríeis marinheirariam
| Conjuntivo / Subjuntivo
| Imperativo
| Infinitivo
| Outras formas
|
---|
Presente
| Pretérito imperfeito
| Futuro
| Afirmativo (Negativo)
| marinheirar
| Gerúndio
|
marinheire marinheires marinheire marinheiremos marinheireis marinheirem
| marinheirasse marinheirasses marinheirasse marinheirássemos marinheirásseis marinheirassem
| marinheirar marinheirares marinheirar marinheirarmos marinheirardes marinheirarem
| - marinheira (marinheires) marinheire marinheiremos marinheirai (marinheireis) marinheirem
| Pessoal marinheirar marinheirares marinheirar marinheirarmos marinheirardes marinheirarem
| marinheirando
Particípio passado
marinheirado | marinheirada | marinheirados | marinheiradas |
|
Flexiona como : amar
|