revolutear - verbo
re·vo·lu·te·ar intransitivo
Indicativo |
---|
Presente
| Pretérito imperfeito
| Pretérito perfeito
| Pretérito mais-que-perfeito
| Futuro imperfeito
| Futuro perfeito (condicional)
|
revoluteio revoluteias revoluteia revoluteamos revoluteais revoluteiam
| revoluteava revoluteavas revoluteava revoluteávamos revoluteáveis revoluteavam
| revoluteei revoluteaste revoluteou revoluteámos / revoluteamos revoluteastes revolutearam
| revoluteara revolutearas revoluteara revoluteáramos revoluteáreis revolutearam
| revolutearei revolutearás revoluteará revolutearemos revoluteareis revolutearão
| revolutearia revolutearias revolutearia revolutearíamos revolutearíeis revoluteariam
| Conjuntivo / Subjuntivo
| Imperativo
| Infinitivo
| Outras formas
|
---|
Presente
| Pretérito imperfeito
| Futuro
| Afirmativo (Negativo)
| revolutear
| Gerúndio
|
revoluteie revoluteies revoluteie revoluteemos revoluteeis revoluteiem
| revoluteasse revoluteasses revoluteasse revoluteássemos revoluteásseis revoluteassem
| revolutear revoluteares revolutear revolutearmos revoluteardes revolutearem
| - revoluteia (revoluteies) revoluteie revoluteemos revoluteai (revoluteeis) revoluteiem
| Pessoal revolutear revoluteares revolutear revolutearmos revoluteardes revolutearem
| revoluteando
Particípio passado
revoluteado | revoluteada | revoluteados | revoluteadas |
|
Flexiona como : arear forma nominal : revoluteio
|