obstruir - verbo
					obs·tru·ir pronominal; transitivo 
| Indicativo | 
|---|
 
	| Presente
	 | Pretérito imperfeito
	 | Pretérito perfeito
	 | Pretérito mais-que-perfeito
	 | Futuro imperfeito
	 | Futuro perfeito (condicional)
 |  
obstruo obstruis obstrui obstruímos obstruís obstruem
 | obstruía obstruías obstruía obstruíamos obstruíeis obstruíam
 | obstruí obstruíste obstruiu obstruímos obstruístes obstruíram
 | obstruíra obstruíras obstruíra obstruíramos obstruíreis obstruíram
 | obstruirei obstruirás obstruirá obstruiremos obstruireis obstruirão
 | obstruiria obstruirias obstruiria obstruiríamos obstruiríeis obstruiriam			
 |  | Conjuntivo / Subjuntivo
	 | Imperativo
	 | Infinitivo
	 | Outras formas
	
	 | 
|---|
 
		| Presente
		 | Pretérito imperfeito
		 | Futuro
		 | Afirmativo (Negativo)
		 | obstruir
		 | Gerúndio
 |  
obstrua obstruas obstrua obstruamos obstruais obstruam
 | obstruísse obstruísses obstruísse obstruíssemos obstruísseis obstruíssem
 | obstruir obstruíres obstruir obstruirmos obstruirdes obstruírem
 | - obstrui (obstruas) obstrua obstruamos obstruí (obstruais) obstruam
 | Pessoal  obstruir obstruíres obstruir obstruirmos obstruirdes obstruírem
 | obstruindo
	
 
 Particípio passado 
	
| obstruído | obstruída |  | obstruídos | obstruídas |   
 |   
Flexiona como : abluir adjetivo PP : obstruído
          |