damasquinar - verbo
da·mas·qui·nar transitivo
| Indicativo |
|---|
| Presente
| Pretérito imperfeito
| Pretérito perfeito
| Pretérito mais-que-perfeito
| Futuro imperfeito
| Futuro perfeito (condicional)
|
damasquino damasquinas damasquina damasquinamos damasquinais damasquinam
| damasquinava damasquinavas damasquinava damasquinávamos damasquináveis damasquinavam
| damasquinei damasquinaste damasquinou damasquinamos / damasquinámos damasquinastes damasquinaram
| damasquinara damasquinaras damasquinara damasquináramos damasquináreis damasquinaram
| damasquinarei damasquinarás damasquinará damasquinaremos damasquinareis damasquinarão
| damasquinaria damasquinarias damasquinaria damasquinaríamos damasquinaríeis damasquinariam
| | Conjuntivo / Subjuntivo
| Imperativo
| Infinitivo
| Outras formas
|
|---|
| Presente
| Pretérito imperfeito
| Futuro
| Afirmativo (Negativo)
| damasquinar
| Gerúndio
|
damasquine damasquines damasquine damasquinemos damasquineis damasquinem
| damasquinasse damasquinasses damasquinasse damasquinássemos damasquinásseis damasquinassem
| damasquinar damasquinares damasquinar damasquinarmos damasquinardes damasquinarem
| - damasquina (damasquines) damasquine damasquinemos damasquinai (damasquineis) damasquinem
| Pessoal damasquinar damasquinares damasquinar damasquinarmos damasquinardes damasquinarem
| damasquinando
Particípio passado
| damasquinado | damasquinada | | damasquinados | damasquinadas |
|
Flexiona como : amar forma nominal : damasquinagem, damasquinaria
|