| sortir - verbosor·tir transitivo; pronominal; intransitivo 
| Indicativo | 
|---|
 
	| Presente | Pretérito imperfeito
 | Pretérito perfeito
 | Pretérito mais-que-perfeito
 | Futuro imperfeito
 | Futuro perfeito (condicional)
 |  
| surto surtes
 surte
 sortimos
 sortis
 surtem
 | sortia sortias
 sortia
 sortíamos
 sortíeis
 sortiam
 | sorti sortiste
 sortiu
 sortimos
 sortistes
 sortiram
 | sortira sortiras
 sortira
 sortíramos
 sortíreis
 sortiram
 | sortirei sortirás
 sortirá
 sortiremos
 sortireis
 sortirão
 | sortiria sortirias
 sortiria
 sortiríamos
 sortiríeis
 sortiriam
 |  | Conjuntivo / Subjuntivo | Imperativo | Infinitivo | Outras formas | 
|---|
 
		| Presente | Pretérito imperfeito | Futuro | Afirmativo (Negativo)
 | sortir | Gerúndio |  
| surta surtas
 surta
 surtamos
 surtais
 surtam
 | sortisse sortisses
 sortisse
 sortíssemos
 sortísseis
 sortissem
 | sortir sortires
 sortir
 sortirmos
 sortirdes
 sortirem
 | - surte (surtas)
 surta
 surtamos
 sorti (sortais)
 surtam
 | Pessoal sortir
 sortires
 sortir
 sortirmos
 sortirdes
 sortirem
 | sortindo 
 
 Particípio passado | sortido | sortida |  | sortidos | sortidas | 
 |  adjetivo PP : sortido
 forma nominal : sortimento
         |