tabucar - verbo
ta·bu·car intransitivo; transitivo
| Indicativo |
|---|
| Presente
| Pretérito
imperfeito
| Pretérito
perfeito
| Pretérito
mais-que-perfeito
| Futuro
imperfeito
| Futuro
perfeito (condicional)
|
tabuco
tabucas
tabuca
tabucamos
tabucais
tabucam
| tabucava
tabucavas
tabucava
tabucávamos
tabucáveis
tabucavam
| tabuquei
tabucaste
tabucou
tabucamos / tabucámos
tabucastes
tabucaram
| tabucara
tabucaras
tabucara
tabucáramos
tabucáreis
tabucaram
| tabucarei
tabucarás
tabucará
tabucaremos
tabucareis
tabucarão
| tabucaria
tabucarias
tabucaria
tabucaríamos
tabucaríeis
tabucariam
| | Conjuntivo / Subjuntivo
| Imperativo
| Infinitivo
| Outras formas
|
|---|
| Presente
| Pretérito imperfeito
| Futuro
| Afirmativo
(Negativo)
| tabucar
| Gerúndio
|
tabuque
tabuques
tabuque
tabuquemos
tabuqueis
tabuquem
| tabucasse
tabucasses
tabucasse
tabucássemos
tabucásseis
tabucassem
| tabucar
tabucares
tabucar
tabucarmos
tabucardes
tabucarem
| -
tabuca (tabuques)
tabuque
tabuquemos
tabucai (tabuqueis)
tabuquem
| Pessoal
tabucar
tabucares
tabucar
tabucarmos
tabucardes
tabucarem
| tabucando
Particípio passado
| tabucado | tabucada | | tabucados | tabucadas |
|
Flexiona como : colocar
|
