| ebanizar - verboe·ba·ni·zar transitivo 
| Indicativo | 
|---|
 
	| Presente | Pretérito imperfeito
 | Pretérito perfeito
 | Pretérito mais-que-perfeito
 | Futuro imperfeito
 | Futuro perfeito (condicional)
 |  
| ebanizo ebanizas
 ebaniza
 ebanizamos
 ebanizais
 ebanizam
 | ebanizava ebanizavas
 ebanizava
 ebanizávamos
 ebanizáveis
 ebanizavam
 | ebanizei ebanizaste
 ebanizou
 ebanizamos  /  ebanizámos
 ebanizastes
 ebanizaram
 | ebanizara ebanizaras
 ebanizara
 ebanizáramos
 ebanizáreis
 ebanizaram
 | ebanizarei ebanizarás
 ebanizará
 ebanizaremos
 ebanizareis
 ebanizarão
 | ebanizaria ebanizarias
 ebanizaria
 ebanizaríamos
 ebanizaríeis
 ebanizariam
 |  | Conjuntivo / Subjuntivo | Imperativo | Infinitivo | Outras formas | 
|---|
 
		| Presente | Pretérito imperfeito | Futuro | Afirmativo (Negativo)
 | ebanizar | Gerúndio |  
| ebanize ebanizes
 ebanize
 ebanizemos
 ebanizeis
 ebanizem
 | ebanizasse ebanizasses
 ebanizasse
 ebanizássemos
 ebanizásseis
 ebanizassem
 | ebanizar ebanizares
 ebanizar
 ebanizarmos
 ebanizardes
 ebanizarem
 | - ebaniza (ebanizes)
 ebanize
 ebanizemos
 ebanizai (ebanizeis)
 ebanizem
 | Pessoal ebanizar
 ebanizares
 ebanizar
 ebanizarmos
 ebanizardes
 ebanizarem
 | ebanizando 
 
 Particípio passado | ebanizado | ebanizada |  | ebanizados | ebanizadas | 
 |  Flexiona como : amar |