gatunar - verbo
					ga·tu·nar intransitivo; transitivo 
| Indicativo | 
|---|
 
	| Presente
	 | Pretérito imperfeito
	 | Pretérito perfeito
	 | Pretérito mais-que-perfeito
	 | Futuro imperfeito
	 | Futuro perfeito (condicional)
 |  
gatuno gatunas gatuna gatunamos gatunais gatunam
 | gatunava gatunavas gatunava gatunávamos gatunáveis gatunavam
 | gatunei gatunaste gatunou gatunamos  /  gatunámos gatunastes gatunaram
 | gatunara gatunaras gatunara gatunáramos gatunáreis gatunaram
 | gatunarei gatunarás gatunará gatunaremos gatunareis gatunarão
 | gatunaria gatunarias gatunaria gatunaríamos gatunaríeis gatunariam			
 |  | Conjuntivo / Subjuntivo
	 | Imperativo
	 | Infinitivo
	 | Outras formas
	
	 | 
|---|
 
		| Presente
		 | Pretérito imperfeito
		 | Futuro
		 | Afirmativo (Negativo)
		 | gatunar
		 | Gerúndio
 |  
gatune gatunes gatune gatunemos gatuneis gatunem
 | gatunasse gatunasses gatunasse gatunássemos gatunásseis gatunassem
 | gatunar gatunares gatunar gatunarmos gatunardes gatunarem
 | - gatuna (gatunes) gatune gatunemos gatunai (gatuneis) gatunem
 | Pessoal  gatunar gatunares gatunar gatunarmos gatunardes gatunarem
 | gatunando
	
 
 Particípio passado 
	
| gatunado | gatunada |  | gatunados | gatunadas |   
 |   
Flexiona como : amar forma nominal : gatunagem, gatunice
          |