aconsoantar - verbo
a·con·so·an·tar transitivo
| Indicativo |
|---|
| Presente
| Pretérito imperfeito
| Pretérito perfeito
| Pretérito mais-que-perfeito
| Futuro imperfeito
| Futuro perfeito (condicional)
|
aconsoanto aconsoantas aconsoanta aconsoantamos aconsoantais aconsoantam
| aconsoantava aconsoantavas aconsoantava aconsoantávamos aconsoantáveis aconsoantavam
| aconsoantei aconsoantaste aconsoantou aconsoantamos / aconsoantámos aconsoantastes aconsoantaram
| aconsoantara aconsoantaras aconsoantara aconsoantáramos aconsoantáreis aconsoantaram
| aconsoantarei aconsoantarás aconsoantará aconsoantaremos aconsoantareis aconsoantarão
| aconsoantaria aconsoantarias aconsoantaria aconsoantaríamos aconsoantaríeis aconsoantariam
| | Conjuntivo / Subjuntivo
| Imperativo
| Infinitivo
| Outras formas
|
|---|
| Presente
| Pretérito imperfeito
| Futuro
| Afirmativo (Negativo)
| aconsoantar
| Gerúndio
|
aconsoante aconsoantes aconsoante aconsoantemos aconsoanteis aconsoantem
| aconsoantasse aconsoantasses aconsoantasse aconsoantássemos aconsoantásseis aconsoantassem
| aconsoantar aconsoantares aconsoantar aconsoantarmos aconsoantardes aconsoantarem
| - aconsoanta (aconsoantes) aconsoante aconsoantemos aconsoantai (aconsoanteis) aconsoantem
| Pessoal aconsoantar aconsoantares aconsoantar aconsoantarmos aconsoantardes aconsoantarem
| aconsoantando
Particípio passado
| aconsoantado | aconsoantada | | aconsoantados | aconsoantadas |
|
Flexiona como : amar
|