desmuniciar - verbo
des·mu·ni·ci·ar transitivo
Indicativo |
---|
Presente
| Pretérito imperfeito
| Pretérito perfeito
| Pretérito mais-que-perfeito
| Futuro imperfeito
| Futuro perfeito (condicional)
|
desmunicio desmunicias desmunicia desmuniciamos desmuniciais desmuniciam
| desmuniciava desmuniciavas desmuniciava desmuniciávamos desmuniciáveis desmuniciavam
| desmuniciei desmuniciaste desmuniciou desmuniciamos / desmuniciámos desmuniciastes desmuniciaram
| desmuniciara desmuniciaras desmuniciara desmuniciáramos desmuniciáreis desmuniciaram
| desmuniciarei desmuniciarás desmuniciará desmuniciaremos desmuniciareis desmuniciarão
| desmuniciaria desmuniciarias desmuniciaria desmuniciaríamos desmuniciaríeis desmuniciariam
| Conjuntivo / Subjuntivo
| Imperativo
| Infinitivo
| Outras formas
|
---|
Presente
| Pretérito imperfeito
| Futuro
| Afirmativo (Negativo)
| desmuniciar
| Gerúndio
|
desmunicie desmunicies desmunicie desmuniciemos desmunicieis desmuniciem
| desmuniciasse desmuniciasses desmuniciasse desmuniciássemos desmuniciásseis desmuniciassem
| desmuniciar desmuniciares desmuniciar desmuniciarmos desmuniciardes desmuniciarem
| - desmunicia (desmunicies) desmunicie desmuniciemos desmuniciai (desmunicieis) desmuniciem
| Pessoal desmuniciar desmuniciares desmuniciar desmuniciarmos desmuniciardes desmuniciarem
| desmuniciando
Particípio passado
desmuniciado | desmuniciada | desmuniciados | desmuniciadas |
|
Flexiona como : amar
|