acouraçar - verbo
					a·cou·ra·çar transitivo 
| Indicativo | 
|---|
 
	| Presente
	 | Pretérito imperfeito
	 | Pretérito perfeito
	 | Pretérito mais-que-perfeito
	 | Futuro imperfeito
	 | Futuro perfeito (condicional)
 |  
acouraço acouraças acouraça acouraçamos acouraçais acouraçam
 | acouraçava acouraçavas acouraçava acouraçávamos acouraçáveis acouraçavam
 | acouracei acouraçaste acouraçou acouraçamos  /  acouraçámos acouraçastes acouraçaram
 | acouraçara acouraçaras acouraçara acouraçáramos acouraçáreis acouraçaram
 | acouraçarei acouraçarás acouraçará acouraçaremos acouraçareis acouraçarão
 | acouraçaria acouraçarias acouraçaria acouraçaríamos acouraçaríeis acouraçariam			
 |  | Conjuntivo / Subjuntivo
	 | Imperativo
	 | Infinitivo
	 | Outras formas
	
	 | 
|---|
 
		| Presente
		 | Pretérito imperfeito
		 | Futuro
		 | Afirmativo (Negativo)
		 | acouraçar
		 | Gerúndio
 |  
acourace acouraces acourace acouracemos acouraceis acouracem
 | acouraçasse acouraçasses acouraçasse acouraçássemos acouraçásseis acouraçassem
 | acouraçar acouraçares acouraçar acouraçarmos acouraçardes acouraçarem
 | - acouraça (acouraces) acourace acouracemos acouraçai (acouraceis) acouracem
 | Pessoal  acouraçar acouraçares acouraçar acouraçarmos acouraçardes acouraçarem
 | acouraçando
	
 
 Particípio passado 
	
| acouraçado | acouraçada |  | acouraçados | acouraçadas |   
 |   
Flexiona como : atiçar adjetivo PP : acouraçado
 variante : acoiraçar
          |