auspicar - verbo
aus·pi·car transitivo
| Indicativo |
|---|
| Presente
| Pretérito
imperfeito
| Pretérito
perfeito
| Pretérito
mais-que-perfeito
| Futuro
imperfeito
| Futuro
perfeito (condicional)
|
auspico
auspicas
auspica
auspicamos
auspicais
auspicam
| auspicava
auspicavas
auspicava
auspicávamos
auspicáveis
auspicavam
| auspiquei
auspicaste
auspicou
auspicamos / auspicámos
auspicastes
auspicaram
| auspicara
auspicaras
auspicara
auspicáramos
auspicáreis
auspicaram
| auspicarei
auspicarás
auspicará
auspicaremos
auspicareis
auspicarão
| auspicaria
auspicarias
auspicaria
auspicaríamos
auspicaríeis
auspicariam
| | Conjuntivo / Subjuntivo
| Imperativo
| Infinitivo
| Outras formas
|
|---|
| Presente
| Pretérito imperfeito
| Futuro
| Afirmativo
(Negativo)
| auspicar
| Gerúndio
|
auspique
auspiques
auspique
auspiquemos
auspiqueis
auspiquem
| auspicasse
auspicasses
auspicasse
auspicássemos
auspicásseis
auspicassem
| auspicar
auspicares
auspicar
auspicarmos
auspicardes
auspicarem
| -
auspica (auspiques)
auspique
auspiquemos
auspicai (auspiqueis)
auspiquem
| Pessoal
auspicar
auspicares
auspicar
auspicarmos
auspicardes
auspicarem
| auspicando
Particípio passado
| auspicado | auspicada | | auspicados | auspicadas |
|
Flexiona como : colocar
|
