| eufonizar - verboeu·fo·ni·zar transitivo 
| Indicativo | 
|---|
 
	| Presente | Pretérito imperfeito
 | Pretérito perfeito
 | Pretérito mais-que-perfeito
 | Futuro imperfeito
 | Futuro perfeito (condicional)
 |  
| eufonizo eufonizas
 eufoniza
 eufonizamos
 eufonizais
 eufonizam
 | eufonizava eufonizavas
 eufonizava
 eufonizávamos
 eufonizáveis
 eufonizavam
 | eufonizei eufonizaste
 eufonizou
 eufonizamos  /  eufonizámos
 eufonizastes
 eufonizaram
 | eufonizara eufonizaras
 eufonizara
 eufonizáramos
 eufonizáreis
 eufonizaram
 | eufonizarei eufonizarás
 eufonizará
 eufonizaremos
 eufonizareis
 eufonizarão
 | eufonizaria eufonizarias
 eufonizaria
 eufonizaríamos
 eufonizaríeis
 eufonizariam
 |  | Conjuntivo / Subjuntivo | Imperativo | Infinitivo | Outras formas | 
|---|
 
		| Presente | Pretérito imperfeito | Futuro | Afirmativo (Negativo)
 | eufonizar | Gerúndio |  
| eufonize eufonizes
 eufonize
 eufonizemos
 eufonizeis
 eufonizem
 | eufonizasse eufonizasses
 eufonizasse
 eufonizássemos
 eufonizásseis
 eufonizassem
 | eufonizar eufonizares
 eufonizar
 eufonizarmos
 eufonizardes
 eufonizarem
 | - eufoniza (eufonizes)
 eufonize
 eufonizemos
 eufonizai (eufonizeis)
 eufonizem
 | Pessoal eufonizar
 eufonizares
 eufonizar
 eufonizarmos
 eufonizardes
 eufonizarem
 | eufonizando 
 
 Particípio passado | eufonizado | eufonizada |  | eufonizados | eufonizadas | 
 |  Flexiona como : amar forma nominal : eufonização
         |