pontificar - verbo
pon·ti·fi·car intransitivo
| Indicativo |
|---|
| Presente
| Pretérito imperfeito
| Pretérito perfeito
| Pretérito mais-que-perfeito
| Futuro imperfeito
| Futuro perfeito (condicional)
|
pontifico pontificas pontifica pontificamos pontificais pontificam
| pontificava pontificavas pontificava pontificávamos pontificáveis pontificavam
| pontifiquei pontificaste pontificou pontificamos / pontificámos pontificastes pontificaram
| pontificara pontificaras pontificara pontificáramos pontificáreis pontificaram
| pontificarei pontificarás pontificará pontificaremos pontificareis pontificarão
| pontificaria pontificarias pontificaria pontificaríamos pontificaríeis pontificariam
| | Conjuntivo / Subjuntivo
| Imperativo
| Infinitivo
| Outras formas
|
|---|
| Presente
| Pretérito imperfeito
| Futuro
| Afirmativo (Negativo)
| pontificar
| Gerúndio
|
pontifique pontifiques pontifique pontifiquemos pontifiqueis pontifiquem
| pontificasse pontificasses pontificasse pontificássemos pontificásseis pontificassem
| pontificar pontificares pontificar pontificarmos pontificardes pontificarem
| - pontifica (pontifiques) pontifique pontifiquemos pontificai (pontifiqueis) pontifiquem
| Pessoal pontificar pontificares pontificar pontificarmos pontificardes pontificarem
| pontificando
Particípio passado
| pontificado | pontificada | | pontificados | pontificadas |
|
Flexiona como : colocar forma nominal : pontificação
|