desenfarpelar - verbo
de·sen·far·pe·lar pronominal; transitivo
| Indicativo |
|---|
| Presente
| Pretérito
imperfeito
| Pretérito
perfeito
| Pretérito
mais-que-perfeito
| Futuro
imperfeito
| Futuro
perfeito (condicional)
|
desenfarpelo
desenfarpelas
desenfarpela
desenfarpelamos
desenfarpelais
desenfarpelam
| desenfarpelava
desenfarpelavas
desenfarpelava
desenfarpelávamos
desenfarpeláveis
desenfarpelavam
| desenfarpelei
desenfarpelaste
desenfarpelou
desenfarpelamos / desenfarpelámos
desenfarpelastes
desenfarpelaram
| desenfarpelara
desenfarpelaras
desenfarpelara
desenfarpeláramos
desenfarpeláreis
desenfarpelaram
| desenfarpelarei
desenfarpelarás
desenfarpelará
desenfarpelaremos
desenfarpelareis
desenfarpelarão
| desenfarpelaria
desenfarpelarias
desenfarpelaria
desenfarpelaríamos
desenfarpelaríeis
desenfarpelariam
| | Conjuntivo / Subjuntivo
| Imperativo
| Infinitivo
| Outras formas
|
|---|
| Presente
| Pretérito imperfeito
| Futuro
| Afirmativo
(Negativo)
| desenfarpelar
| Gerúndio
|
desenfarpele
desenfarpeles
desenfarpele
desenfarpelemos
desenfarpeleis
desenfarpelem
| desenfarpelasse
desenfarpelasses
desenfarpelasse
desenfarpelássemos
desenfarpelásseis
desenfarpelassem
| desenfarpelar
desenfarpelares
desenfarpelar
desenfarpelarmos
desenfarpelardes
desenfarpelarem
| -
desenfarpela (desenfarpeles)
desenfarpele
desenfarpelemos
desenfarpelai (desenfarpeleis)
desenfarpelem
| Pessoal
desenfarpelar
desenfarpelares
desenfarpelar
desenfarpelarmos
desenfarpelardes
desenfarpelarem
| desenfarpelando
Particípio passado
| desenfarpelado | desenfarpelada | | desenfarpelados | desenfarpeladas |
|
Flexiona como : amar
|
