empeçonhentar - verbo
em·pe·ço·nhen·tar transitivo
Indicativo |
---|
Presente
| Pretérito imperfeito
| Pretérito perfeito
| Pretérito mais-que-perfeito
| Futuro imperfeito
| Futuro perfeito (condicional)
|
empeçonhento empeçonhentas empeçonhenta empeçonhentamos empeçonhentais empeçonhentam
| empeçonhentava empeçonhentavas empeçonhentava empeçonhentávamos empeçonhentáveis empeçonhentavam
| empeçonhentei empeçonhentaste empeçonhentou empeçonhentamos / empeçonhentámos empeçonhentastes empeçonhentaram
| empeçonhentara empeçonhentaras empeçonhentara empeçonhentáramos empeçonhentáreis empeçonhentaram
| empeçonhentarei empeçonhentarás empeçonhentará empeçonhentaremos empeçonhentareis empeçonhentarão
| empeçonhentaria empeçonhentarias empeçonhentaria empeçonhentaríamos empeçonhentaríeis empeçonhentariam
| Conjuntivo / Subjuntivo
| Imperativo
| Infinitivo
| Outras formas
|
---|
Presente
| Pretérito imperfeito
| Futuro
| Afirmativo (Negativo)
| empeçonhentar
| Gerúndio
|
empeçonhente empeçonhentes empeçonhente empeçonhentemos empeçonhenteis empeçonhentem
| empeçonhentasse empeçonhentasses empeçonhentasse empeçonhentássemos empeçonhentásseis empeçonhentassem
| empeçonhentar empeçonhentares empeçonhentar empeçonhentarmos empeçonhentardes empeçonhentarem
| - empeçonhenta (empeçonhentes) empeçonhente empeçonhentemos empeçonhentai (empeçonhenteis) empeçonhentem
| Pessoal empeçonhentar empeçonhentares empeçonhentar empeçonhentarmos empeçonhentardes empeçonhentarem
| empeçonhentando
Particípio passado
empeçonhentado | empeçonhentada | empeçonhentados | empeçonhentadas |
|
Flexiona como : amar
|