disjungir - verbo
dis·jun·gir transitivo
| Indicativo |
|---|
| Presente
| Pretérito
imperfeito
| Pretérito
perfeito
| Pretérito
mais-que-perfeito
| Futuro
imperfeito
| Futuro
perfeito (condicional)
|
disjunjo
disjunges
disjunge
disjungimos
disjungis
disjungem
| disjungia
disjungias
disjungia
disjungíamos
disjungíeis
disjungiam
| disjungi
disjungiste
disjungiu
disjungimos
disjungistes
disjungiram
| disjungira
disjungiras
disjungira
disjungíramos
disjungíreis
disjungiram
| disjungirei
disjungirás
disjungirá
disjungiremos
disjungireis
disjungirão
| disjungiria
disjungirias
disjungiria
disjungiríamos
disjungiríeis
disjungiriam
| | Conjuntivo / Subjuntivo
| Imperativo
| Infinitivo
| Outras formas
|
|---|
| Presente
| Pretérito imperfeito
| Futuro
| Afirmativo
(Negativo)
| disjungir
| Gerúndio
|
disjunja
disjunjas
disjunja
disjunjamos
disjunjais
disjunjam
| disjungisse
disjungisses
disjungisse
disjungíssemos
disjungísseis
disjungissem
| disjungir
disjungires
disjungir
disjungirmos
disjungirdes
disjungirem
| -
disjunge (disjunjas)
disjunja
disjunjamos
disjungi (disjunjais)
disjunjam
| Pessoal
disjungir
disjungires
disjungir
disjungirmos
disjungirdes
disjungirem
| disjungindo
Particípio passado
| disjungido | disjungida | | disjungidos | disjungidas |
|
Flexiona como : agir
|
