calandrar - verbo
ca·lan·drar transitivo
| Indicativo |
|---|
| Presente
| Pretérito imperfeito
| Pretérito perfeito
| Pretérito mais-que-perfeito
| Futuro imperfeito
| Futuro perfeito (condicional)
|
calandro calandras calandra calandramos calandrais calandram
| calandrava calandravas calandrava calandrávamos calandráveis calandravam
| calandrei calandraste calandrou calandramos / calandrámos calandrastes calandraram
| calandrara calandraras calandrara calandráramos calandráreis calandraram
| calandrarei calandrarás calandrará calandraremos calandrareis calandrarão
| calandraria calandrarias calandraria calandraríamos calandraríeis calandrariam
| | Conjuntivo / Subjuntivo
| Imperativo
| Infinitivo
| Outras formas
|
|---|
| Presente
| Pretérito imperfeito
| Futuro
| Afirmativo (Negativo)
| calandrar
| Gerúndio
|
calandre calandres calandre calandremos calandreis calandrem
| calandrasse calandrasses calandrasse calandrássemos calandrásseis calandrassem
| calandrar calandrares calandrar calandrarmos calandrardes calandrarem
| - calandra (calandres) calandre calandremos calandrai (calandreis) calandrem
| Pessoal calandrar calandrares calandrar calandrarmos calandrardes calandrarem
| calandrando
Particípio passado
| calandrado | calandrada | | calandrados | calandradas |
|
Flexiona como : amar forma nominal : calandragem
|