quentar - verbo
quen·tar transitivo; intransitivo
Indicativo |
---|
Presente
| Pretérito imperfeito
| Pretérito perfeito
| Pretérito mais-que-perfeito
| Futuro imperfeito
| Futuro perfeito (condicional)
|
quento quentas quenta quentamos quentais quentam
| quentava quentavas quentava quentávamos quentáveis quentavam
| quentei quentaste quentou quentamos / quentámos quentastes quentaram
| quentara quentaras quentara quentáramos quentáreis quentaram
| quentarei quentarás quentará quentaremos quentareis quentarão
| quentaria quentarias quentaria quentaríamos quentaríeis quentariam
| Conjuntivo / Subjuntivo
| Imperativo
| Infinitivo
| Outras formas
|
---|
Presente
| Pretérito imperfeito
| Futuro
| Afirmativo (Negativo)
| quentar
| Gerúndio
|
quente quentes quente quentemos quenteis quentem
| quentasse quentasses quentasse quentássemos quentásseis quentassem
| quentar quentares quentar quentarmos quentardes quentarem
| - quenta (quentes) quente quentemos quentai (quenteis) quentem
| Pessoal quentar quentares quentar quentarmos quentardes quentarem
| quentando
Particípio passado
quentado | quentada | quentados | quentadas |
|
Flexiona como : amar
|