aterecer - verbo
a·te·re·cer pronominal
| Indicativo |
|---|
| Presente
| Pretérito imperfeito
| Pretérito perfeito
| Pretérito mais-que-perfeito
| Futuro imperfeito
| Futuro perfeito (condicional)
|
atereço atereces aterece aterecemos atereceis aterecem
| aterecia aterecias aterecia aterecíamos aterecíeis atereciam
| atereci atereceste atereceu aterecemos aterecestes atereceram
| aterecera atereceras aterecera aterecêramos aterecêreis atereceram
| aterecerei aterecerás aterecerá atereceremos aterecereis aterecerão
| atereceria aterecerias atereceria atereceríamos atereceríeis atereceriam
| | Conjuntivo / Subjuntivo
| Imperativo
| Infinitivo
| Outras formas
|
|---|
| Presente
| Pretérito imperfeito
| Futuro
| Afirmativo (Negativo)
| aterecer
| Gerúndio
|
atereça atereças atereça atereçamos atereçais atereçam
| aterecesse aterecesses aterecesse aterecêssemos aterecêsseis aterecessem
| aterecer atereceres aterecer aterecermos aterecerdes aterecerem
| - aterece (atereças) atereça atereçamos aterecei (atereçais) atereçam
| Pessoal aterecer atereceres aterecer aterecermos aterecerdes aterecerem
| aterecendo
Particípio passado
| aterecido | aterecida | | aterecidos | aterecidas |
|
Flexiona como : gerecer
|