assazonar - verbo
as·sa·zo·nar transitivo; intransitivo
Indicativo |
---|
Presente
| Pretérito imperfeito
| Pretérito perfeito
| Pretérito mais-que-perfeito
| Futuro imperfeito
| Futuro perfeito (condicional)
|
assazono assazonas assazona assazonamos assazonais assazonam
| assazonava assazonavas assazonava assazonávamos assazonáveis assazonavam
| assazonei assazonaste assazonou assazonamos / assazonámos assazonastes assazonaram
| assazonara assazonaras assazonara assazonáramos assazonáreis assazonaram
| assazonarei assazonarás assazonará assazonaremos assazonareis assazonarão
| assazonaria assazonarias assazonaria assazonaríamos assazonaríeis assazonariam
| Conjuntivo / Subjuntivo
| Imperativo
| Infinitivo
| Outras formas
|
---|
Presente
| Pretérito imperfeito
| Futuro
| Afirmativo (Negativo)
| assazonar
| Gerúndio
|
assazone assazones assazone assazonemos assazoneis assazonem
| assazonasse assazonasses assazonasse assazonássemos assazonásseis assazonassem
| assazonar assazonares assazonar assazonarmos assazonardes assazonarem
| - assazona (assazones) assazone assazonemos assazonai (assazoneis) assazonem
| Pessoal assazonar assazonares assazonar assazonarmos assazonardes assazonarem
| assazonando
Particípio passado
assazonado | assazonada | assazonados | assazonadas |
|
Flexiona como : amar
|