cotejar - verbo
co·te·jar transitivo
Indicativo |
---|
Presente
| Pretérito imperfeito
| Pretérito perfeito
| Pretérito mais-que-perfeito
| Futuro imperfeito
| Futuro perfeito (condicional)
|
cotejo cotejas coteja cotejamos cotejais cotejam
| cotejava cotejavas cotejava cotejávamos cotejáveis cotejavam
| cotejei cotejaste cotejou cotejamos / cotejámos cotejastes cotejaram
| cotejara cotejaras cotejara cotejáramos cotejáreis cotejaram
| cotejarei cotejarás cotejará cotejaremos cotejareis cotejarão
| cotejaria cotejarias cotejaria cotejaríamos cotejaríeis cotejariam
| Conjuntivo / Subjuntivo
| Imperativo
| Infinitivo
| Outras formas
|
---|
Presente
| Pretérito imperfeito
| Futuro
| Afirmativo (Negativo)
| cotejar
| Gerúndio
|
coteje cotejes coteje cotejemos cotejeis cotejem
| cotejasse cotejasses cotejasse cotejássemos cotejásseis cotejassem
| cotejar cotejares cotejar cotejarmos cotejardes cotejarem
| - coteja (cotejes) coteje cotejemos cotejai (cotejeis) cotejem
| Pessoal cotejar cotejares cotejar cotejarmos cotejardes cotejarem
| cotejando
Particípio passado
cotejado | cotejada | cotejados | cotejadas |
|
Flexiona como : amar forma nominal : cotejamento, cotejo
|