encarrapitar - verbo
en·car·ra·pi·tar transitivo; pronominal
Indicativo |
---|
Presente
| Pretérito imperfeito
| Pretérito perfeito
| Pretérito mais-que-perfeito
| Futuro imperfeito
| Futuro perfeito (condicional)
|
encarrapito encarrapitas encarrapita encarrapitamos encarrapitais encarrapitam
| encarrapitava encarrapitavas encarrapitava encarrapitávamos encarrapitáveis encarrapitavam
| encarrapitei encarrapitaste encarrapitou encarrapitamos / encarrapitámos encarrapitastes encarrapitaram
| encarrapitara encarrapitaras encarrapitara encarrapitáramos encarrapitáreis encarrapitaram
| encarrapitarei encarrapitarás encarrapitará encarrapitaremos encarrapitareis encarrapitarão
| encarrapitaria encarrapitarias encarrapitaria encarrapitaríamos encarrapitaríeis encarrapitariam
| Conjuntivo / Subjuntivo
| Imperativo
| Infinitivo
| Outras formas
|
---|
Presente
| Pretérito imperfeito
| Futuro
| Afirmativo (Negativo)
| encarrapitar
| Gerúndio
|
encarrapite encarrapites encarrapite encarrapitemos encarrapiteis encarrapitem
| encarrapitasse encarrapitasses encarrapitasse encarrapitássemos encarrapitásseis encarrapitassem
| encarrapitar encarrapitares encarrapitar encarrapitarmos encarrapitardes encarrapitarem
| - encarrapita (encarrapites) encarrapite encarrapitemos encarrapitai (encarrapiteis) encarrapitem
| Pessoal encarrapitar encarrapitares encarrapitar encarrapitarmos encarrapitardes encarrapitarem
| encarrapitando
Particípio passado
encarrapitado | encarrapitada | encarrapitados | encarrapitadas |
|
Flexiona como : amar
|