ortografar - verbo
or·to·gra·far transitivo
Indicativo |
---|
Presente
| Pretérito imperfeito
| Pretérito perfeito
| Pretérito mais-que-perfeito
| Futuro imperfeito
| Futuro perfeito (condicional)
|
ortografo ortografas ortografa ortografamos ortografais ortografam
| ortografava ortografavas ortografava ortografávamos ortografáveis ortografavam
| ortografei ortografaste ortografou ortografamos / ortografámos ortografastes ortografaram
| ortografara ortografaras ortografara ortografáramos ortografáreis ortografaram
| ortografarei ortografarás ortografará ortografaremos ortografareis ortografarão
| ortografaria ortografarias ortografaria ortografaríamos ortografaríeis ortografariam
| Conjuntivo / Subjuntivo
| Imperativo
| Infinitivo
| Outras formas
|
---|
Presente
| Pretérito imperfeito
| Futuro
| Afirmativo (Negativo)
| ortografar
| Gerúndio
|
ortografe ortografes ortografe ortografemos ortografeis ortografem
| ortografasse ortografasses ortografasse ortografássemos ortografásseis ortografassem
| ortografar ortografares ortografar ortografarmos ortografardes ortografarem
| - ortografa (ortografes) ortografe ortografemos ortografai (ortografeis) ortografem
| Pessoal ortografar ortografares ortografar ortografarmos ortografardes ortografarem
| ortografando
Particípio passado
ortografado | ortografada | ortografados | ortografadas |
|
Flexiona como : amar
|