desencachar - verbo
de·sen·ca·char transitivo
| Indicativo |
|---|
| Presente
| Pretérito
imperfeito
| Pretérito
perfeito
| Pretérito
mais-que-perfeito
| Futuro
imperfeito
| Futuro
perfeito (condicional)
|
desencacho
desencachas
desencacha
desencachamos
desencachais
desencacham
| desencachava
desencachavas
desencachava
desencachávamos
desencacháveis
desencachavam
| desencachei
desencachaste
desencachou
desencachamos / desencachámos
desencachastes
desencacharam
| desencachara
desencacharas
desencachara
desencacháramos
desencacháreis
desencacharam
| desencacharei
desencacharás
desencachará
desencacharemos
desencachareis
desencacharão
| desencacharia
desencacharias
desencacharia
desencacharíamos
desencacharíeis
desencachariam
| | Conjuntivo / Subjuntivo
| Imperativo
| Infinitivo
| Outras formas
|
|---|
| Presente
| Pretérito imperfeito
| Futuro
| Afirmativo
(Negativo)
| desencachar
| Gerúndio
|
desencache
desencaches
desencache
desencachemos
desencacheis
desencachem
| desencachasse
desencachasses
desencachasse
desencachássemos
desencachásseis
desencachassem
| desencachar
desencachares
desencachar
desencacharmos
desencachardes
desencacharem
| -
desencacha (desencaches)
desencache
desencachemos
desencachai (desencacheis)
desencachem
| Pessoal
desencachar
desencachares
desencachar
desencacharmos
desencachardes
desencacharem
| desencachando
Particípio passado
| desencachado | desencachada | | desencachados | desencachadas |
|
Flexiona como : amar
|
