sobestar - verbo
so·bes·tar intransitivo
| Indicativo |
|---|
| Presente
| Pretérito imperfeito
| Pretérito perfeito
| Pretérito mais-que-perfeito
| Futuro imperfeito
| Futuro perfeito (condicional)
|
sobestou sobestás sobestá sobestamos sobestais sobestão
| sobestava sobestavas sobestava sobestávamos sobestáveis sobestavam
| sobestive sobestiveste sobesteve sobestivemos sobestivestes sobestiveram
| sobestivera sobestiveras sobestivera sobestivéramos sobestivéreis sobestiveram
| sobestarei sobestarás sobestará sobestaremos sobestareis sobestarão
| sobestaria sobestarias sobestaria sobestaríamos sobestaríeis sobestariam
| | Conjuntivo / Subjuntivo
| Imperativo
| Infinitivo
| Outras formas
|
|---|
| Presente
| Pretérito imperfeito
| Futuro
| Afirmativo (Negativo)
| sobestar
| Gerúndio
|
sobesteja sobestejas sobesteja sobestejamos sobestejais sobestejam
| sobestivesse sobestivesses sobestivesse sobestivéssemos sobestivésseis sobestivessem
| sobestiver sobestiveres sobestiver sobestivermos sobestiverdes sobestiverem
| - sobestá (sobestejas) sobesteja sobestejamos sobestai (sobestejais) sobestejam
| Pessoal sobestar sobestares sobestar sobestarmos sobestardes sobestarem
| sobestando
Particípio passado
| sobestado | sobestada | | sobestados | sobestadas |
|
Flexiona como : estar
|