assetar - verbo
as·se·tar transitivo
Indicativo |
---|
Presente
| Pretérito imperfeito
| Pretérito perfeito
| Pretérito mais-que-perfeito
| Futuro imperfeito
| Futuro perfeito (condicional)
|
asseto assetas asseta assetamos assetais assetam
| assetava assetavas assetava assetávamos assetáveis assetavam
| assetei assetaste assetou assetamos / assetámos assetastes assetaram
| assetara assetaras assetara assetáramos assetáreis assetaram
| assetarei assetarás assetará assetaremos assetareis assetarão
| assetaria assetarias assetaria assetaríamos assetaríeis assetariam
| Conjuntivo / Subjuntivo
| Imperativo
| Infinitivo
| Outras formas
|
---|
Presente
| Pretérito imperfeito
| Futuro
| Afirmativo (Negativo)
| assetar
| Gerúndio
|
assete assetes assete assetemos asseteis assetem
| assetasse assetasses assetasse assetássemos assetásseis assetassem
| assetar assetares assetar assetarmos assetardes assetarem
| - asseta (assetes) assete assetemos assetai (asseteis) assetem
| Pessoal assetar assetares assetar assetarmos assetardes assetarem
| assetando
Particípio passado
assetado | assetada | assetados | assetadas |
|
Flexiona como : amar
|