aformosentar - verbo
a·for·mo·sen·tar transitivo; pronominal
| Indicativo |
|---|
| Presente
| Pretérito imperfeito
| Pretérito perfeito
| Pretérito mais-que-perfeito
| Futuro imperfeito
| Futuro perfeito (condicional)
|
aformosento aformosentas aformosenta aformosentamos aformosentais aformosentam
| aformosentava aformosentavas aformosentava aformosentávamos aformosentáveis aformosentavam
| aformosentei aformosentaste aformosentou aformosentamos / aformosentámos aformosentastes aformosentaram
| aformosentara aformosentaras aformosentara aformosentáramos aformosentáreis aformosentaram
| aformosentarei aformosentarás aformosentará aformosentaremos aformosentareis aformosentarão
| aformosentaria aformosentarias aformosentaria aformosentaríamos aformosentaríeis aformosentariam
| | Conjuntivo / Subjuntivo
| Imperativo
| Infinitivo
| Outras formas
|
|---|
| Presente
| Pretérito imperfeito
| Futuro
| Afirmativo (Negativo)
| aformosentar
| Gerúndio
|
aformosente aformosentes aformosente aformosentemos aformosenteis aformosentem
| aformosentasse aformosentasses aformosentasse aformosentássemos aformosentásseis aformosentassem
| aformosentar aformosentares aformosentar aformosentarmos aformosentardes aformosentarem
| - aformosenta (aformosentes) aformosente aformosentemos aformosentai (aformosenteis) aformosentem
| Pessoal aformosentar aformosentares aformosentar aformosentarmos aformosentardes aformosentarem
| aformosentando
Particípio passado
| aformosentado | aformosentada | | aformosentados | aformosentadas |
|
Flexiona como : amar
|