abesourar - verbo
a·be·sou·rar transitivo
| Indicativo |
|---|
| Presente
| Pretérito imperfeito
| Pretérito perfeito
| Pretérito mais-que-perfeito
| Futuro imperfeito
| Futuro perfeito (condicional)
|
abesouro abesouras abesoura abesouramos abesourais abesouram
| abesourava abesouravas abesourava abesourávamos abesouráveis abesouravam
| abesourei abesouraste abesourou abesouramos / abesourámos abesourastes abesouraram
| abesourara abesouraras abesourara abesouráramos abesouráreis abesouraram
| abesourarei abesourarás abesourará abesouraremos abesourareis abesourarão
| abesouraria abesourarias abesouraria abesouraríamos abesouraríeis abesourariam
| | Conjuntivo / Subjuntivo
| Imperativo
| Infinitivo
| Outras formas
|
|---|
| Presente
| Pretérito imperfeito
| Futuro
| Afirmativo (Negativo)
| abesourar
| Gerúndio
|
abesoure abesoures abesoure abesouremos abesoureis abesourem
| abesourasse abesourasses abesourasse abesourássemos abesourásseis abesourassem
| abesourar abesourares abesourar abesourarmos abesourardes abesourarem
| - abesoura (abesoures) abesoure abesouremos abesourai (abesoureis) abesourem
| Pessoal abesourar abesourares abesourar abesourarmos abesourardes abesourarem
| abesourando
Particípio passado
| abesourado | abesourada | | abesourados | abesouradas |
|
Flexiona como : amar variante : abesoirar
|