amainar - verbo
a·mai·nar transitivo; intransitivo
Indicativo |
---|
Presente
| Pretérito imperfeito
| Pretérito perfeito
| Pretérito mais-que-perfeito
| Futuro imperfeito
| Futuro perfeito (condicional)
|
amaino amainas amaina amainamos amainais amainam
| amainava amainavas amainava amainávamos amaináveis amainavam
| amainei amainaste amainou amainamos / amainámos amainastes amainaram
| amainara amainaras amainara amaináramos amaináreis amainaram
| amainarei amainarás amainará amainaremos amainareis amainarão
| amainaria amainarias amainaria amainaríamos amainaríeis amainariam
| Conjuntivo / Subjuntivo
| Imperativo
| Infinitivo
| Outras formas
|
---|
Presente
| Pretérito imperfeito
| Futuro
| Afirmativo (Negativo)
| amainar
| Gerúndio
|
amaine amaines amaine amainemos amaineis amainem
| amainasse amainasses amainasse amainássemos amainásseis amainassem
| amainar amainares amainar amainarmos amainardes amainarem
| - amaina (amaines) amaine amainemos amainai (amaineis) amainem
| Pessoal amainar amainares amainar amainarmos amainardes amainarem
| amainando
Particípio passado
amainado | amainada | amainados | amainadas |
|
Flexiona como : amar
|