foragir - verbo
fo·ra·gir pronominal
Indicativo |
---|
Presente
| Pretérito imperfeito
| Pretérito perfeito
| Pretérito mais-que-perfeito
| Futuro imperfeito
| Futuro perfeito (condicional)
|
- - - foragimos foragis -
| foragia foragias foragia foragíamos foragíeis foragiam
| foragi foragiste foragiu foragimos foragistes foragiram
| foragira foragiras foragira foragíramos foragíreis foragiram
| foragirei foragirás foragirá foragiremos foragireis foragirão
| foragiria foragirias foragiria foragiríamos foragiríeis foragiriam
| Conjuntivo / Subjuntivo
| Imperativo
| Infinitivo
| Outras formas
|
---|
Presente
| Pretérito imperfeito
| Futuro
| Afirmativo (Negativo)
| foragir
| Gerúndio
|
- - - - - -
| foragisse foragisses foragisse foragíssemos foragísseis foragissem
| foragir foragires foragir foragirmos foragirdes foragirem
| - - (-) - - foragi (forajais) -
| Pessoal foragir foragires foragir foragirmos foragirdes foragirem
| foragindo
Particípio passado
foragido | foragida | foragidos | foragidas |
|
adjetivo PP : foragido
|