lastimar - verbo
las·ti·mar transitivo; pronominal
Indicativo |
---|
Presente
| Pretérito imperfeito
| Pretérito perfeito
| Pretérito mais-que-perfeito
| Futuro imperfeito
| Futuro perfeito (condicional)
|
lastimo lastimas lastima lastimamos lastimais lastimam
| lastimava lastimavas lastimava lastimávamos lastimáveis lastimavam
| lastimei lastimaste lastimou lastimamos / lastimámos lastimastes lastimaram
| lastimara lastimaras lastimara lastimáramos lastimáreis lastimaram
| lastimarei lastimarás lastimará lastimaremos lastimareis lastimarão
| lastimaria lastimarias lastimaria lastimaríamos lastimaríeis lastimariam
| Conjuntivo / Subjuntivo
| Imperativo
| Infinitivo
| Outras formas
|
---|
Presente
| Pretérito imperfeito
| Futuro
| Afirmativo (Negativo)
| lastimar
| Gerúndio
|
lastime lastimes lastime lastimemos lastimeis lastimem
| lastimasse lastimasses lastimasse lastimássemos lastimásseis lastimassem
| lastimar lastimares lastimar lastimarmos lastimardes lastimarem
| - lastima (lastimes) lastime lastimemos lastimai (lastimeis) lastimem
| Pessoal lastimar lastimares lastimar lastimarmos lastimardes lastimarem
| lastimando
Particípio passado
lastimado | lastimada | lastimados | lastimadas |
|
Flexiona como : amar adjetivo PP : lastimado
forma nominal : lástima
|