aduanar - verbo
a·du·a·nar transitivo
Indicativo |
---|
Presente
| Pretérito imperfeito
| Pretérito perfeito
| Pretérito mais-que-perfeito
| Futuro imperfeito
| Futuro perfeito (condicional)
|
aduano aduanas aduana aduanamos aduanais aduanam
| aduanava aduanavas aduanava aduanávamos aduanáveis aduanavam
| aduanei aduanaste aduanou aduanamos / aduanámos aduanastes aduanaram
| aduanara aduanaras aduanara aduanáramos aduanáreis aduanaram
| aduanarei aduanarás aduanará aduanaremos aduanareis aduanarão
| aduanaria aduanarias aduanaria aduanaríamos aduanaríeis aduanariam
| Conjuntivo / Subjuntivo
| Imperativo
| Infinitivo
| Outras formas
|
---|
Presente
| Pretérito imperfeito
| Futuro
| Afirmativo (Negativo)
| aduanar
| Gerúndio
|
aduane aduanes aduane aduanemos aduaneis aduanem
| aduanasse aduanasses aduanasse aduanássemos aduanásseis aduanassem
| aduanar aduanares aduanar aduanarmos aduanardes aduanarem
| - aduana (aduanes) aduane aduanemos aduanai (aduaneis) aduanem
| Pessoal aduanar aduanares aduanar aduanarmos aduanardes aduanarem
| aduanando
Particípio passado
aduanado | aduanada | aduanados | aduanadas |
|
Flexiona como : amar
|