maninhar - verbo
ma·ni·nhar transitivo
Indicativo |
---|
Presente
| Pretérito imperfeito
| Pretérito perfeito
| Pretérito mais-que-perfeito
| Futuro imperfeito
| Futuro perfeito (condicional)
|
maninho maninhas maninha maninhamos maninhais maninham
| maninhava maninhavas maninhava maninhávamos maninháveis maninhavam
| maninhei maninhaste maninhou maninhamos / maninhámos maninhastes maninharam
| maninhara maninharas maninhara maninháramos maninháreis maninharam
| maninharei maninharás maninhará maninharemos maninhareis maninharão
| maninharia maninharias maninharia maninharíamos maninharíeis maninhariam
| Conjuntivo / Subjuntivo
| Imperativo
| Infinitivo
| Outras formas
|
---|
Presente
| Pretérito imperfeito
| Futuro
| Afirmativo (Negativo)
| maninhar
| Gerúndio
|
maninhe maninhes maninhe maninhemos maninheis maninhem
| maninhasse maninhasses maninhasse maninhássemos maninhásseis maninhassem
| maninhar maninhares maninhar maninharmos maninhardes maninharem
| - maninha (maninhes) maninhe maninhemos maninhai (maninheis) maninhem
| Pessoal maninhar maninhares maninhar maninharmos maninhardes maninharem
| maninhando
Particípio passado
maninhado | maninhada | maninhados | maninhadas |
|
Flexiona como : amar
|