lengalengar - verbo
len·ga·len·gar intransitivo
| Indicativo |
|---|
| Presente
| Pretérito
imperfeito
| Pretérito
perfeito
| Pretérito
mais-que-perfeito
| Futuro
imperfeito
| Futuro
perfeito (condicional)
|
lengalengo
lengalengas
lengalenga
lengalengamos
lengalengais
lengalengam
| lengalengava
lengalengavas
lengalengava
lengalengávamos
lengalengáveis
lengalengavam
| lengalenguei
lengalengaste
lengalengou
lengalengamos / lengalengámos
lengalengastes
lengalengaram
| lengalengara
lengalengaras
lengalengara
lengalengáramos
lengalengáreis
lengalengaram
| lengalengarei
lengalengarás
lengalengará
lengalengaremos
lengalengareis
lengalengarão
| lengalengaria
lengalengarias
lengalengaria
lengalengaríamos
lengalengaríeis
lengalengariam
| | Conjuntivo / Subjuntivo
| Imperativo
| Infinitivo
| Outras formas
|
|---|
| Presente
| Pretérito imperfeito
| Futuro
| Afirmativo
(Negativo)
| lengalengar
| Gerúndio
|
lengalengue
lengalengues
lengalengue
lengalenguemos
lengalengueis
lengalenguem
| lengalengasse
lengalengasses
lengalengasse
lengalengássemos
lengalengásseis
lengalengassem
| lengalengar
lengalengares
lengalengar
lengalengarmos
lengalengardes
lengalengarem
| -
lengalenga (lengalengues)
lengalengue
lengalenguemos
lengalengai (lengalengueis)
lengalenguem
| Pessoal
lengalengar
lengalengares
lengalengar
lengalengarmos
lengalengardes
lengalengarem
| lengalengando
Particípio passado
| lengalengado | lengalengada | | lengalengados | lengalengadas |
|
Flexiona como : alugar
|
