empocilgar - verbo
em·po·cil·gar transitivo; pronominal
| Indicativo |
|---|
| Presente
| Pretérito imperfeito
| Pretérito perfeito
| Pretérito mais-que-perfeito
| Futuro imperfeito
| Futuro perfeito (condicional)
|
empocilgo empocilgas empocilga empocilgamos empocilgais empocilgam
| empocilgava empocilgavas empocilgava empocilgávamos empocilgáveis empocilgavam
| empocilguei empocilgaste empocilgou empocilgamos / empocilgámos empocilgastes empocilgaram
| empocilgara empocilgaras empocilgara empocilgáramos empocilgáreis empocilgaram
| empocilgarei empocilgarás empocilgará empocilgaremos empocilgareis empocilgarão
| empocilgaria empocilgarias empocilgaria empocilgaríamos empocilgaríeis empocilgariam
| | Conjuntivo / Subjuntivo
| Imperativo
| Infinitivo
| Outras formas
|
|---|
| Presente
| Pretérito imperfeito
| Futuro
| Afirmativo (Negativo)
| empocilgar
| Gerúndio
|
empocilgue empocilgues empocilgue empocilguemos empocilgueis empocilguem
| empocilgasse empocilgasses empocilgasse empocilgássemos empocilgásseis empocilgassem
| empocilgar empocilgares empocilgar empocilgarmos empocilgardes empocilgarem
| - empocilga (empocilgues) empocilgue empocilguemos empocilgai (empocilgueis) empocilguem
| Pessoal empocilgar empocilgares empocilgar empocilgarmos empocilgardes empocilgarem
| empocilgando
Particípio passado
| empocilgado | empocilgada | | empocilgados | empocilgadas |
|
Flexiona como : alugar
|